Techniki jeździeckie – sporty z udziałem koni

Kontrola jeździecka to sportowa jazda konna. Jeździectwo dzieli się na ujeżdżenie, skoki i jazdę wszechstronną na koniu wierzchowym.

Na dyscypliny jeździeckie składają się ujeżdżenie, skoki, WKKW, ale także mniej znane sporty konne, takie jak reining, wytrzymałościowe, powożenie i woltyżerka. Dowiedz się, co obejmuje każde z tych działań i które z nich najlepiej pasuje do Twoich wyborów.

Różne techniki uprawiania sportów jeździeckich istnieją w programie igrzysk olimpijskich od ponad 100 lat. Związek Jeźdźców Polskich zarządza także wieloma innymi sportami konnymi. Techniki jeździeckie nie ograniczają się do skoków i ujeżdżenia – chociaż te są zdecydowanie jednymi z najbardziej znanych.

Spis treści

1. Techniki uprawiania sportów jeździeckich uwzględnione w igrzyskach olimpijskich
2. Różne inne techniki warte poznania
3. Dyscypliny jeździeckie w Polskim Związku Jeźdźców
4. Jak dopasować dyscyplinę do konia i motocyklisty?

Zajęcia sportowe związane z jeździectwem uwzględnione w igrzyskach olimpijskich

Jeździectwo jako dyscyplina olimpijska polegająca na samokontroli pojawiła się po raz pierwszy podczas Igrzysk Olimpijskich w 1900 roku, które odbyły się w Paryżu.przez link silesiaequestrian.pl stronie internetowej Później zajęcia sportowe z końmi nie były już częścią programu, ale powróciły w 1912 roku. Od tego czasu można je stale doceniać w ramach rywalizacji o medale.

Samokontrola jeździecka uwzględniona w istniejącym programie olimpijskim to:

ujeżdżenie – to jazda w sektorze, podczas którego rowerzysta i rumak wykonują określone, ściśle określone czynności (liczby). Często wykonują przy akompaniamencie muzyki. Program umiejętności analizowany jest przez sędziów;

skakanie – występuje w sektorach, w których istnieją określone wyzwania. Każdy zawodnik i jego koń muszą ukończyć trasę w określonej kolejności i w jak najkrótszym czasie, nie przewracając ani nie dotykając wyzwań;

WKKW – Ogólna rywalizacja koni pod siodłem jest uważana za swego rodzaju sprawdzian umiejętności samego konia, ale dodatkowo talentu jeźdźca. Egzamin ten składa się z 3 etapów: egzaminu ujeżdżeniowego, egzaminu terenowego i egzaminu w skokach przez przeszkody. Każdy składnik występuje w innym dniu.

Każda z tych dyscyplin sportowych rozgrywana jest zarówno indywidualnie, jak i zespołowo. Aspekty wykonywane są w stylu angielskim.

Inne dyscypliny, które warto poznać

Oprócz olimpijskiej samokontroli jeździeckiej, istnieją inni zawodnicy na koniach. Należą do nich:

reining – to ujeżdżenie w stylu zachodnim. Uczestnicy mają za zadanie jak najdokładniej galopować po wyznaczonej trasie. Konia prowadzi się jedną ręką;

rajdy długodystansowe polegają na pokonaniu większego dystansu w jak najkrótszym czasie. Często jest to dystans rzędu kilku ładunków-kilometrów. Taki maraton wymaga długich przygotowań, ale także spełnienia określonych kryteriów weterynaryjnych. Jeżeli kontrola weterynaryjna zakończy się negatywną opinią lekarza, dana osoba nie może wystartować w zawodach (lub nie może kontynuować zawodów). Przeprowadzane są różne badania stanu zdrowia i dobrego samopoczucia, aby zapewnić bezpieczeństwo zwierzęcia i rowerzysty;

jazda samochodem – w tej aktywności sportowej zawodnicy nie poruszają się na koniu, lecz w zaprzęgniętym samochodzie. Kierowcy prowadzą w ten sposób jednego, dwa lub cztery rumaki;

przeskakiwanie dość niesamowitych zawodników, które łączą w sobie elementy jazdy na rumaku, akrobatyki i akrobacji. Wykonywany jest na koniu przez jedną lub więcej osób, zwierzę prowadzone jest na linie lonży.

Dyscypliny jeździeckie w Związku Jeźdźców Polskich

Organizacja Jeźdźców Polskich zarządza sportowym jeździectwem konnym na terenie kraju. Od 1928 roku należy do Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej i jest obecnie jedyną oficjalną polską organizacją tego typu uznawaną przez Polski Komitet Olimpijski i Międzynarodowy Komitet Olimpijski. Nadzoruje wszystkie siedem samokontroli jeździeckiej wymienionych powyżej. Skupia wszystkich krajowych zawodników, instruktorów fitness, korty, weterynarzy i innych działaczy polskiego jeździectwa.

Jak wybrać technikę dla konia i rowerzysty?

Zdecydowanie musisz rozpocząć swoją podróż jeździecką od podstawowych lekcji jazdy na rumaku. Wielu osobom wystarcza jazda rekreacyjna, amatorskie wejście do branży i okresowe rajdy przełajowe. Jeśli jednak marzysz o wzięciu udziału w zawodach sportowych, konieczne jest wzmocnienie kondycji fizycznej Twojej i Twojego zwierzęcia oraz odpowiednie przeszkolenie wierzchowca.

Warto spróbować swoich sił w wielu dyscyplinach, aby odkryć tę, która najbardziej Ci odpowiada. Zastanów się, czy wolisz jazdę po angielsku czy western. Fascynują Cię programy wyzwań i skoki, a może nierówna nawierzchnia i kłusowanie po otwartych przestrzeniach? W każdym razie należy pamiętać, że wszyscy powyżsi zawodnicy wymagają dużo pracy, regularnych treningów i dodatkowych nakładów.

Jeśli aktualnie zrozumiałeś podstawy jazdy na rumaku i świetnie czujesz się w siodle – może czas podnieść poprzeczkę? Porozmawiaj ze swoim instruktorem fitness o możliwościach odkrywania i ćwiczenia specjalistycznych technik. Sportowe dyscypliny jeździeckie dają wiele satysfakcji i radości, jednak ich odkrywanie wymaga ogromnej pracy i poświęcenia. Aby móc walczyć, potrzebujesz również idealnych urządzeń i punktu widzenia weterynarza. Najlepiej zacząć od dowiedzenia się więcej o tendencjach swojego konia i ocenienia własnych możliwości i skłonności.